Εμπειρίες από  ωφελούμενους των Μονάδων Αντιμετώπισης Νόσου Alzheimer «Αγία Ελένη» και «Άγιος Ιωάννης»

• «...Να ’ρθεις! Με καρδιά ανοιχτή και πρόθυμη να μοιραστείς, να πάρεις υποστήριξη, κατανόηση και να δώσεις μαζί με τον πόνο σου για αυτή την «άδικη» αρρώστια που χτύπησε το σπίτι σου, να δώσεις αγάπη για όλους εκείνους που φροντίζουν όπως εσύ.

Κι όταν θα έρθεις να ξέρεις πως θα νιώσεις την ψυχολογική φροντίδα, τη ζεστασιά της μοιρασιάς του δύσκολου αγώνα σου, περιθάλποντα-συνοδοιπόρε.

Να ’ρθεις στην εταιρεία Alzheimer, εδώ είμαστε οικογένεια, δεν ντρεπόμαστε για την αρρώστια, δεν κρυβόμαστε πίσω από κοινωνικές υποκρισίες.

Εδώ ανοίξαμε την καρδιά μας και ξεχύθηκε ο πόνος και καθάρισε από την πίκρα και την κατάθλιψη. Εδώ τραγουδάμε, υμνούμε τη χαρά, τη ζωή, την ανάσα της κάθε στιγμής. Γιατί όταν έρχεται η ασθένεια, μαθαίνεις να εκτιμάς την υγεία σου.»

Ν.- περιθάλπουσα

• «Έχω ένα χρόνο που ήρθα στην εταιρεία. Στην αρχή ήμουν λίγο διστακτικός. Στην πορεία όμως του χρόνου μου άρεσε πάρα πολύ και παρακολουθώ ανελλιπώς τα μαθήματα γιατί το περιβάλλον είναι πάρα πολύ ωραίο και το προσωπικό που εργάζεται σε κάνει να βρίσκεσαι σε ένα πολύ φιλικό περιβάλλον. Με τα άτομα που κάνω τα μαθήματα είναι της ηλικίας μου και πολύ μεγαλύτερα και βλέποντας τα προβλήματά τους προσπαθώ να βελτιώσω τα δικά μου. Γι’ αυτό θέλω να συνεχίσω με τα ίδια άτομα και την ίδια δασκάλα γιατί είμαστε μια πολύ ωραία ομάδα.»

Ν. Π. –ωφελούμενος Κέντρου Ημέρας

• «Ξεκίνησα να έρχομαι στην εταιρεία νόσου Alzheimer περίπου πριν 2 μήνες. Ο λόγος που με έφερε εδώ ήταν γιατί πίστευα ότι θα βοηθηθώ στο πρόβλημα της άνοιας της μητέρας μου. Το να μοιράζεσαι τα προβλήματα και τις εμπειρίες σου πάνω σε ένα κοινό θέμα, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό. Κάθε φορά που φεύγω από μια συνεδρία, αισθάνομαι πιο δυνατή και σίγουρη να αντιμετωπίσω ό,τι και να παρουσιασθεί σε σχέση με τη μητέρα μου. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντική η εργασία και οι υπηρεσίες που προσφέρει η εταιρεία (μέσω του προσωπικού της). μέχρι στιγμής έχουν επισκεφθεί τη μητέρα μου κατ΄οίκον (λόγω κινητικών προβλημάτων) κοινωνική λειτουργός, ψυχολόγος, οδοντίατρος και νευρολόγος και έμειναν πολύ ευχαριστημένοι οι γονείς μου γιατί βοηθήθηκαν και οι δύο. Ευχαριστώ που υπάρχετε. Το συνιστώ σε όσους γνωστούς μου αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα.»

 Κ.Κ.- περιθάλπουσα

«Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε, η εταιρεία μας βοηθάει και μας φροντίζει. Μας δίνει μια διέξοδο από την καθημερινότητα και μια ελπίδα ότι κάποιος είναι εδώ για μας. Ίσως είναι μια από τις τελευταίες αξιόλογες δράσεις με υπεύθυνους και ευαίσθητους ανθρώπους που ενθαρρύνουν και φροντίζουν τους ασθενείς και την οικογένεια τους. «

Τ.Β.-ωφελούμενη Κέντρου Ημέρας

• «Είναι η δεύτερη χρονιά που έρχομαι στην εταιρεία και κάνω ασκήσεις. Θεωρώ ότι έχω βοηθηθεί πάρα πολύ και σε αυτό με βοηθά το προσωπικό με τον τρόπο του, με αποτέλεσμα να θέλω ποτέ να μην πάψω να έρχομαι. Αυτό το διαπιστώνω με τους άλλους φίλους που παρακολουθούμε τις ασκήσεις. Θα με στενοχωρούσε πολύ αν ποτέ μου έλεγε κάποιος να σταματήσω.»

Μ.Κ.-ωφελούμενος Κέντρου Ημέρας

• «Βρέθηκα στην εταιρεία συγκεκριμένα στην «Αγία Ελένη» εντελώς τυχαία πριν 2,5 χρόνια. Αφορμή ήταν μια ραδιοφωνική εκπομπή στην ΕΡΤ-3. Μεταξύ άλλων άκουσα ότι αυξάνεται ανησυχητικά ο αριθμός των πασχόντων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό στην Τρίτη ηλικία αλλά και πολλοί νεώτεροι συνοδεύοντας τους δικούς τους με κάποιες απλές προληπτικές εξετάσεις μπορούν να προλάβουν μια επικειμένη εξέλιξη που ούτε και περνούσε από το μυαλό τους. Σκέφτηκα να γνωρίσω από κοντά τι ακριβώς είναι όλο αυτό το καινούργιο.

Στην «Αγία Ελένη» γίνονται πολλά αξιόλογα πράγματα από μια καλά συντονισμένη ομάδα με την καθοδήγηση και ευθύνη της κας Μ.Τσολάκη. Γίνονται διάφορα τεστ για την μνήμη, την οπτική και ακουστική προσοχή, τη διάσπαση προσοχής, την αντίδραση σε διάφορα ερεθίσματα κ.α. Ως μέλος πια εντάχθηκα σε ομάδες εκπαίδευσης του νου, της προσοχής και της μνήμης. Πειραματίστηκα στις διάφορες δραστηριότητες που είναι πάρα πολλές. Άλλες αρχικά μου φαινόταν πολύ απλές και δεν καταλάβαινα γιατί θα ’πρεπε να ασχολούμαι εγώ μαζί τους. Σιγά σιγά κατάλαβα πώς τις είχα ανάγκη…

Έκανα ασκήσεις στον υπολογιστή, λογαριασμούς και ζωγραφική στο χαρτί, ομαδοποιούσα διάφορα δεδομένα, άκουσα παραμύθια που έπρεπε να διηγηθώ, ποιήματα, ιστορίες. Τραγούδησα, χόρεψα, έλαβα μέρος σε γιορτές και εκδηλώσεις, γνώρισα καινούργιους φίλους.

Είδα ηλικιωμένους χαρούμενους, να συμμετέχουν και να χαίρονται σαν παιδιά. Όταν σε δικό μου άτομο εμφανίστηκε μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο η «απειλή» της άνοιας, στηρίχθηκα και στηρίζομαι στην καταπληκτική ομάδα των περιθαλπόντων. Έμαθα και άκουσα από εμπειρίες παλαιοτέρων πολλά για την ασθένεια, για τις επιπτώσεις, για το χειρισμό τους, τα συναισθήματά τους, τις μεταπτώσεις και για τα πρακτικά της καθημερινότητας με την αρωγή των ειδικών της εταιρείας τόσο για τους πάσχοντες όσο και για τους συγγενείς περιθαλπόντων.

Το ταμπού, ο φόβος και η άγνοια έδωσαν τόπο στην εξοικείωση, την κοινωνικότητα και την υγιή αντιμετώπιση της νέας κατάστασης.

Πρέπει εδώ να ευχαριστήσω όλους όσους εργάζονται στην εταιρεία για την υπεύθυνη, επιστημονική, οργανωμένη, ευσυνείδητη δουλειά που προσφέρουν στηρίζοντας, ενημερώνοντας εκπαιδεύοντας, χαλαρώνοντας και διασκεδάζοντας τόσους πολλούς ανθρώπους στην ευαίσθητη αυτή ηλικία, την Τρίτη  ηλικία, και όχι μόνον. Παρόλες τις δυσκολίες με την ενέργεια, τη διάθεση, την υπομονή και τη μεθοδικότητα τους δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό.

Να είστε καλά.»

Μ.Θ. -ωφελούμενη Κέντρου Ημέρας

• «Η Εταιρεία Νόσου Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών στην προσπάθειά της να στηρίξει δημιουργικά τον αγώνα που δίνει καθημερινά κάθε οικογένεια με τον ασθενή της, δημιούργησε την «Μονάδα Περιθαλπόντων».

Έτσι ενταγμένοι κατά ομάδες, συμμετέχουμε σε αυτά τα προγράμματα, που για μας είναι ο πνεύμονας ανακούφισης, μοιραζόμενοι τις εμπειρίες μας με άλλους περιθάλποντες.

-πρώτον, είναι πολύ σημαντικό το να μην νιώθουμε ΜΟΝΟΙ (μοιρασμένη λύπη, μισή λύπη...)

- μαθαίνοντας... γνωρίζουμε τη ΝΟΣΟ, την εξέλιξή της κι έτσι το μέλλον δεν μας τρομάζει.

- οι κάποιες στρατηγικές και οι μέθοδοι που μπορούμε να χρησιμοποιούμε, μας βοηθάνε στο να διαχειριζόμαστε τις καταστάσεις καθημερινά. Κάνουμε, δηλαδή, διαχείριση στο άγχος, στον φόβο, στον θυμό μας, στον χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας.

- μαθαίνουμε ότι πρέπει να μοιραζόμαστε και με τα άλλα μέλη της οικογένειας και να ζητάμε τη βοήθεια και των φίλων, γνωστοποιώντας το πρόβλημα.

- μας μαθαίνουν ότι κι εμείς έχουμε δικαιώματα, τα οποία πρέπει καθημερινά να πραγματώνουμε γιατί όντας εμείς δυνατοί μπορούμε να είμαστε και αποτελεσματικοί, διατηρώντας έτσι την ποθητή ισορροπία.

- μαθαίνουμε, επίσης, ότι κι εμείς δικαιούμαστε να έχουμε και να ζητάμε τη συγνώμη.

Το έργο που επιτελείται σ αυτόν το χώρο είναι ανεκτίμητο. Οι ειδικευμένες ψυχολόγοι με την αστείρευτη υπομονή τους είναι η όαση στο δύσκολο διάβα της ζωής μας.

Όσο για το πρόγραμμα της χαλάρωσης, απλά δηλώνω ότι την ώρα αυτή ξαναγεννιόμαστε !!!»

Μ. Τ. – περιθάλπουσα

• «Εδώ και τέσσερα χρόνια έχω συμμετάσχει σε ασκήσεις χαλάρωσης, ομάδες στήριξης περιθαλπόντων, ασκήσεις μνήμης στο κομπιούτερ. Έχω βοηθηθεί πάρα πολύ από τα παραπάνω προγράμματα και ιδιαίτερα από την ομάδα στήριξης που με βοηθάει πολύ στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που έχω με τη μητέρα μου, που πάσχει από άνοια και την οποία φροντίζω μόνη μου. Παρατηρώ ότι τα προγράμματά σας και όλες οι εκδηλώσεις της εταιρείας είναι πολύ καλά οργανωμένα, οι εργαζόμενοι ψυχολόγοι πολύ θερμοί και πολύ πρόθυμοι να προσφέρουν βοήθεια, ευγενέστατοι κι αισθάνομαι πάντα ότι έρχομαι σε μια ζεστή αγκαλιά. Θέλω να σας ευχαριστήσω και να σας συγχαρώ για την εξαιρετική δουλειά που κάνετε και για την προσφορά σας σε όλους εμάς που αντιμετωπίζουμε δυσκολίες με αυτήν την τρομερή αρρώστια άμεσα ή έμμεσα. Εύχομαι να συνεχίσετε το έργο σας με τον καλύτερο τρόπο. Ευχαριστώ πολύ.»

Σ. Α.- ωφελούμενη Κέντρου Ημέρας

• «Αξιότιμοι κύριοι, με χαρά σας πληροφορούμε ότι η συμμετοχή μας για πάνω από 1,5 χρόνο στα προγράμματα της εταιρείας, μας έχει αφήσει μια σταθερή εμπειρία σωστής δουλειάς και μια αίσθηση ικανοποίησης κι ευχάριστης ενασχόλησης. Η ευγενική και προσηνής συμπεριφορά των εκπαιδευτών και των λοιπών παραγόντων, αλλά και η αυθόρμητη φιλική διάθεση των εκπαιδευόμενων μεταξύ μας, έχουν εγκαταστήσει ένα πολύ καλό κλίμα, μια ευχάριστη ατμόσφαιρα παραγωγικής δουλειάς αλλά και χαλάρωσης από τις τριβές της καθημερινότητας. Ασφαλώς, σε αυτά να συνυπολογιστούν και οι αρκετές απογευματινές εκδηλώσεις, εποικοδομητικές και ψυχαγωγικές. Διαπίστωσή μας είναι ότι πρόκειται για ένα πολύ πετυχημένο συνδυασμό «τερπνού και ωφελίμου», γι’ αυτό κι εκ βαθέων ευχόμαστε η εταιρεία να έχει μακρότητα ημερών. Με θερμές ευχαριστίες.»

 Π.&Α.Α.- ωφελούμενοι Κέντρου Ημέρας

• «Όλα άρχισαν όταν διαπιστώσαμε πως η πεθερά μου έχει άνοια και έτσι αποφασίσαμε πως πρέπει να μείνουμε όλοι μαζί. Πολύ γρήγορα αντιληφθήκαμε πως η κατάσταση δεν ήταν απλή όπως τη φανταζόμασταν, αλλά πιο σύνθετη. Η ζωή μας άλλαξε ρυθμό, η οικογένεια αναστατώθηκε και προσπαθούσαμε να ανταποκριθούμε στη νέα μας «ζωή» κρατώντας ισορροπίες που δεν είχαν πάντα το καλύτερο αποτέλεσμα πρακτικά και  συναισθηματικά. Η γιαγιά μας συμμετείχε στα προγράμματα της εταιρείας για τη Νόσο Alzheimer. Προκειμένου να καταφέρω να διαχειριστώ την κατάσταση καλύτερα αποφάσισα να συμμετέχω στην ομάδα υποστήριξης περιθαλπόντων. Από τις πρώτες κιόλας συναντήσεις αισθάνθηκα πολύ καλύτερα γιατί πολύ απλά βρέθηκα ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν τις «ίδιες έννοιες». Άκουσα από την ομάδα απλές συμβουλές αντιμετώπισης προβλημάτων της καθημερινότητας, διαχείρισης των συναισθημάτων και αλλαγής στον τρόπο σκέψης. Μοιράσθηκα και μοιράζομαι, με την ομάδα εμπειρίες, ανησυχίες, δυσκολίες και όχι μόνο. Συμμετέχω στην ομάδα περίπου τρία χρόνια,  αφιερώνω μόλις μια ώρα την εβδομάδα και η υποστήριξη που μου  προσφέρει είναι πολύτιμη. Γι’ αυτό θα ήθελα να προτείνω σε  περιθάλποντες με παρόμοια προβλήματα να δώσουν μια ευκαιρία στον εαυτό τους και να συμμετέχουν σε μια ομάδα υποστήριξης.»  Μ.Σ.-περιθάλπουσα
• «Ξεκίνησα γιατί βρισκόμουν σε κατάθλιψη, ξεχνούσα κι ήθελα να κλαίω διαρκώς. Δεν ήξερα πώς να διαχειριστώ εμένα, τις ώρες μου, το συναίσθημά μου όσο μου απέμεινε, τους φίλους, αλλά κυρίως το μοναδικό μου παιδί. Ξεκίνησα δειλά, δεν ζήτησα πολλά, δεν ήξερα. Τι έμαθα; Ή τι πήρα; Ή τι έχω; Έμαθα να ακούω, να περιμένω την ομάδα. Να σέβομαι τη διπλανή μου ή σιγά σιγά να τη νιώθω. Δεν ήμουν εγώ το κέντρο της γης. Πήρα ενδιαφέρον από τις συντονίστριες και προσοχή από τον γυμναστή μας για τους σωματικούς μου πόνους ή τους ψυχοπόνους που με ταλαιπωρούσαν. Σταμάτησα σταδιακά να κλαίω. Περίμενα την ώρα που θα μπορούσα να γελάσω ξανά. Πολύ μεγάλη η υπομονή τους, γιατί είμαστε σαν μικρά παιδιά που πρέπει να επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια για να τα εμπεδώσουμε. Πάντα με πολύ ενδιαφέρον ή χαμόγελο για κάθε προσπάθειά μας. Με τις ασκήσεις μνήμης κατάφερα να μην σκορπίζω το μυαλό μου όπου ήθελα αλλά να σκέφτομαι και να θυμάμαι περισσότερα πράγματα δίχως «χαρτάκια super market». Οι ώρες μου γέμισαν δημιουργικά γιατί πάντα περίμενα την ώρα να έρθω. Ξεκίνησα computer και γεμίζω τις ώρες σπίτι μου μαθαίνοντας πράγματα. Έχω και εδώ φίλες στα τμήματα που παρακολουθώ και τώρα γελώ με τα λάθη που κάνουμε ή τα «άτοπα» που λέμε. Αν δεν ερχόμουν δεν ξέρω τι θα είχα, πώς θα ήμουν ή πού θα ήμουν. Έχω και στιγμές δύσκολες αλλά λιγόστεψαν. Πού τα οφείλω όλα αυτά; Στο δυναμικό της Εταιρείας, στην υπομονή των κοριτσιών και αγοριών που μας συμπεριφέρονται σαν γονείς τους ή παππούδες ή γιαγιάδες για τους μεγαλύτερους. Πάντα πρόσχαροι να ακούσουν ή να βοηθήσουν. Άξιο το έργο της εταιρείας και μακάρι να πολλαπλασιαστεί.»

Λ.Μ.-ωφελούμενη Κέντρου Ημέρας

• «Νιώθω ότι βοηθήθηκα από την ομάδα στήριξης περιθαλπόντων. Μοιράστηκα τα συναισθήματά μου, τις φοβίες μου, την πίκρα μου, τον πόνο μου, τις ενοχές που ένιωσα κάποιες φορές απέναντι στον πατέρα μου, γνώρισα καλύτερα την αρρώστια, την πιθανή εξέλιξή της και πιστεύω ότι έχω ένα στήριγμα, όποια κι αν είναι η εξέλιξη.

Είμαι ευχαριστημένη και από τη δουλειά που γίνεται και μαζί μου στην ομάδα ως περιθάλπουσα, αλλά και προς τον πατέρα μου ως ασθενή. Ο πατέρας μου έχει κάτι να περιμένει στην εβδομάδα, συμμετέχει, μοιράζεται, απέκτησε φίλους, έχει κίνητρο ζωής θα το έλεγα, και φυσικά στήριγμα.»

Ο.Ν.-περιθάλπουσα

• «Όταν πρωτοάκουσα για την Εταιρεία ένιωσα ότι μπορώ να ξεκινήσω να μαθαίνω κάτι για το πρόβλημα το οποίο κατάλαβα ότι είχε ο άνθρωπός μου. Έμαθα ότι είναι αρρώστια και όχι ντροπή !!! Βρήκα κι άλλους ανθρώπους στη δική μου θέση, μοιράστηκα τα προβλήματά μου μαζί τους, έμαθα πώς να διαχειρίζομαι τις δύσκολες καταστάσεις και κυρίως να μην ντρέπομαι για τον άνθρωπό μου. Η συνάντηση με την ομάδα αποτελεί την εβδομαδιαία μου έξοδο-χαρά, να δω τους νέους μου φίλους, να μοιραστώ το πρόβλημά μου, να συμμεριστώ τα δικά τους, να λυπηθώ αλλά και να χαρώ με τις τυχόν βελτιώσεις τους και χαρές τους. Είναι πια δικοί μου άνθρωποι, δικός μου χώρος που μιλώ και ακούω με ανοιχτή καρδιά και νου, χωρίς ντροπή!»

Μ.Μ. –περιθάλπουσα

• «Αν και είμαι καινούρια στα προγράμματα της Εταιρείας νόσου Alzheimer θα ήθελα να πω τις εντυπώσεις μου. Ξεκινώντας με την πρώτη επίσκεψη στη γραμματεία, είδα πολλά νέα παιδιά να κινούνται στο χώρο αυτό και με πολλή ευγένεια και προθυμία να θέλουν να με εξυπηρετήσουν. Οι γιατροί που ήρθαμε σε επαφή, ήταν πρόθυμοι να με ενημερώσουν, να με εξετάσουν και να με βάλουν στα προγράμματα που ακολουθώ. Εκεί βρήκα αγάπη και ζεστασιά. Ο γυμναστής, η φυσιοθεραπεύτρια, οι ψυχολόγοι, όλοι αγαπητοί, γλυκείς και γελαστοί, σου μεταδίδουν μια ζεστασιά και όλοι μαζί γινόμαστε μια ωραία παρέα. Είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι εκεί και τους ευχαριστώ όλους πολύ.»

Φ.Π.-ωφελούμενη Κέντρου Ημέρας

• «Όταν μας επισκέφθηκε η άνοια, τον πρώτο χρόνο, η μητέρα μας καθηλώθηκε μελαγχολικά και πεισματικά μπροστά στην τηλεόραση την οποία άλλοτε παρακολουθούσε και άλλοτε όχι. Στην υπόλοιπη οικογένεια επικράτησε παγωμάρα.

Τώρα βρίσκεται στο σημείο όπου έχει ξαναβρεί το ενδιαφέρον για τη ζωή με το να ασχολείται με μικρά καθημερινά πράγματα αλλά τόσο πολύτιμα και για εμάς και για εκείνη. Όπως δηλ, το τι θα φορέσει την Τρίτη για να έρθει εδώ, στο δεύτερο σπίτι της, μιας και νοιώθει καλοδεχούμενη, ή το τι θα φορέσει τις υπόλοιπες μέρες στις οποίες περιλαμβάνετε και η γυμναστική, η κάποιες άλλες φορές, το γεγονός ότι θέλει να είναι συνεπής στις ασκήσεις της αλλά και στην ομάδα της χορωδίας.

Μέσα από όλα τα παραπάνω αλλά και από την επιπλέον εκπαίδευση που έλαβα ως περιθάλπουσα, βοηθηθήκαμε να βγούμε από το περιθώριο (και περισσότερο η μητέρα μας) που μας είχε βάλει η ά(γ)νοια και τώρα ζούμε μια όμορφη, γαλήνια ανθρώπινη καθημερινότητα.

Δεν μπορούμε να αλλάξουμε την εξέλιξη της ασθένειας αλλά μπορούμε μέσα σ’ αυτήν να ζούμε με αξιοπρέπεια και χαρά.

Π.Τ.-περιθάλπουσα

• «Πραγματικά με βοηθάει να ακούω και από τους άλλους περιθάλποντες σχετικά με ό,τι αντιμετωπίζω και εγώ διότι ενθαρρύνομαι από τις δικιές τους απόψεις και από τον τρόπο που χειρίζονται τον ασθενή τους. Αυτό με βοηθάει γιατί δεν αισθάνομαι μόνη. Επίσης, λέγοντας και εγώ τα δικά μου προβλήματα με βοηθούν να ενεργώ με τρόπο καλύτερο και πιο ήπιο. Ο σύζυγός μου είναι ήρεμος, έρχεται στο πρόγραμμά του χωρίς να φέρνει αντίρρηση και βοηθιέται πολύ. Του κάνει πολύ καλό. Γι’ αυτό είμαι ευγνώμων γι’ αυτή τη βοήθεια που μας δίνουν και σε μένα και στον σύζυγό μου. Ευχαριστώ πολύ.»

Β. Μπ.-περιθάλπουσα

• «Προσπαθώ να βρω λόγια για να περιγράψω αυτά που νιώθω ή αυτά που ένιωσα όταν πρωτοήρθα στην εταιρεία. Ήρθα χαμένη, προβληματισμένη, τρομοκρατημένη θα έλεγα. Δεν ήξερα πως να αντιμετωπίσω την ασθένεια της μητέρας μου που μου είχε χτυπήσει την πόρτα μερικά χρόνια πριν. Εδώ μέσα βρήκα διεξόδους, έμαθα να διαχειρίζομαι το άγχος μου, να αντιμετωπίζω τα διάφορα καθημερινά προβλήματα της νόσου, γίνομαι μέρα με τη μέρα καλύτερη ακούγοντας και συζητώντας με τους υπόλοιπους της ομάδας τα νέα της εβδομάδας. Θεωρώ ότι η βοήθεια είναι σημαντική γιατί έμαθα να παλεύω για το καλύτερο, γιατί έχω μέλλον μπροστά μου και θα είναι δύσκολο.»

Κ. Β.- περιθάλπουσα

• «Θεωρώ ότι η ύπαρξη αυτού του Κέντρου είναι πολύ σημαντική. Αισθάνομαι ότι όταν θα προστεθούν λίγα ακόμα χρόνια στη ζωή μου, θα μπορώ να εξασκούμαι μαζί σας και θα μπορώ να βρίσκομαι σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένη, παρόλο που είμαι η μικρότερη στο γκρουπ, όμως καταλαβαίνω την αναγκαιότητα της άσκησης και το όφελος που παίρνω. Οι εκπαιδεύτριες είναι πρόσχαρες, ευγενικές, ενημερωμένες, υπομονετικές και τα τεστ πολύ βοηθητικά για τη βελτίωσή μας. Οι χώροι του Κέντρου είναι όμορφοι, ευχάριστοι, καθαροί, ανθρώπινοι!!!»

Γ.Ξ.- ωφελούμενη Κέντρου Ημέρας

• Ελπίζω πως η συμμετοχή μου στα τμήματα περιθαλπόντων ατόμων με άνοια, θα με βοηθήσει να ξεφύγω από το άγχος μου για τη μελλοντική επιδείνωση της κατάστασης της συζύγου μου και θα μου δώσει (με την ανταλλαγή απόψεων με τους άλλους συμμετέχοντες) τη δυνατότητα να βελτιώσω τη συμπεριφορά μου απέναντί της, πράγμα που θεωρώ απαραίτητο. Επίσης, μου δίνεται η ευκαιρία να ζητώ τη συμβουλή της ειδικού ψυχολόγου που είναι υπεύθυνη του τμήματος, για όποια εξέλιξη παρουσιάζει η νόσος της συζύγου μου. Τελικά, (αν και είμαι νέος στην ομάδα) πιστεύω πως θα προσφέρει πολλά και σ’ εμένα και στον τρόπο που θα περιθάλπω τη σύζυγό μου.»

Χ.-περιθάλπων

• «Είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει για τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Προσφέρει φροντίδα, ζεστασιά, αγάπη και τους βοηθά να θυμηθούν αυτά που το πέρασμα της ηλικίας τους κάνει να ξεχνούν. Το προσωπικό αποτελείται από εξαιρετικές κοπέλες, μορφωμένες, ευγενικές και πολύ αγαπητές. Οι ασκήσεις προσεγμένες και διαλεγμένες για το πρόβλημα του κάθε του κάθε ατόμου. Θα αισθανόμουν μεγάλη λύπη αν κάτι συνέβαινε και μου στερούσε την επικοινωνία με αυτό το ίδρυμα το οποίο με ωφέλησε και με βοήθησε πάρα πολύ. Αυτή είναι η ταπεινή μου γνώμη.»

Α.Κ.-ωφελούμενη Κέντρου Ημέρας

• Επισκέφτηκα τη Μονάδα με άσχημη διάθεση που προερχόταν από τη μειωμένη μνήμη μου. Ξεχνούσα πού άφησα τα γυαλιά μου, τα κλειδιά μου, αν πήρα ή όχι τα φάρμακά μου. Πήγα με την ελπίδα να έχω κάποιο αποτέλεσμα και πολλά ερωτηματικά. Στη συνέντευξη δεν ανέφερα πράγματα σοβαρά που μου συνέβησαν. Αργότερα τα θυμήθηκα και γύρισα απελπισμένη. Μετά από κάποια μαθήματα άρχισα να νιώθω καλύτερα και βρήκα λύσεις: για να είμαι βέβαιη ότι πήρα τα φάρμακά μου, τα χωρίζω για μια βδομάδα, τα έχω σε μέρος εμφανές, πριν ξεκινήσω να κάνω κάτι δεν βιάζομαι, σκέφτομαι που θα πάω, τι θα πάρω, ή τι θα κάνω, έτσι με τον καιρό ηρέμησα. Οι δασκάλες μας είναι πρόσχαρες, ευγενικές ήρεμες. Δεν καταλαβαίνω πότε περνάει η ώρα. Τα μαθήματά μας είναι ευχάριστα και πιστεύω ότι μας βοηθούν πολύ. Για τον εαυτό μου πιστεύω ότι κάτι κατάφερα και ελπίζω για ένα καλύτερο αύριο. Ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλους που φροντίζουν και βοηθούν τους πάσχοντες. Εύχομαι ο Θεός να τους χαρίζει υγεία και δύναμη στο δύσκολο έργο τους.»

     Θ.- ωφελούμενη Κέντρου Ημέρας